Ateş, su, hava, toprak...
Gece, yıldızlar, tam ay ve deniz...
Denizde yakamoz, ayda mehtap...
Balıkların özgürlüğüne imreniyorduk,
Dağların ardını merak ediyorduk.
Rüzgârın senfonisini dinliyor,
Ruhumuzu dinlendiriyorduk.
Ne aç kalacaktı kimse, ne de açıkta...
Duvarları yıkmaktı ümidimiz,
Fakirliği değil, zenginliği paylaşmaktı gayemiz.
Toprakta kıpkırmızı domates,
Domatesi yiyen İbrahim'di.
İstanbul'da, kış vakti, bir balo vardı,
Hava buz gibi soğuktu, yağmur yağıyordu.
Baloya katılanlar, İbrahim olmayanlardı.
Aksine, İbrahim; o sıralarda 'maskeli' balodaydı,
Tabanı toprak, damı kırık-dökük bir evdeydi.
Balo için yırtık, sefil bir kıyafet giymişti.
Baloya katılanlar, İbrahim ve erkek kardeşiydi.
Erkek kardeşi, balo için zatüüre maskesi takmıştı.
Öksürüyordu, öksürüyordu, için için öksürüyordu.
Toprakta kıpkırmızı domates,
Domatesi yiyen İbrahim'di.
İstanbulda'ki baloda kanepeler, pahalı içkiler vardı.
Eğlenceli müzikler eşliğinde dans ediyordu insanlar.
Baloya katılanlar İbrahim olmayanlardı.
Aksine, İbrahim'in 'maskeli' balosunda;
Bir parça ekmek, 2 domates ve çeşme suyu vardı,
Şiddetli rüzgar eşliğinde yağmur dans ediyor,
Damın boşluğundan,
İbrahim'in kucağında kıvranan kardeşinin başına yağıyordu.
Kardeşi zatüüreydi, açtı, havale geçiriyordu.
İbrahim, domatesin birini kardeşine yedirdi,
İbrahim açtı, birini kendi yedi.
Toprakta kıpkırmızı domates,
Domatesi yiyen İbrahim'di.
Kardeşi, İbrahim'in kucağında son nefesini veriyordu.
Kardeşini kucaklayıp dışarı fırladı,
yağmurdan ıslanmış, çamur olmuş yoldan bir müddet koştu.
Çamur ayağını kaydırdı,yere düştü.
Kardeşine baktı, artık bir kardeşi yoktu.
İbrahim, çığlık çığlığa sarıldı cansız bedene,
Bir damla gözyaşı döktü.
Toprakta kıpkırmızı domates,
Domatesi yiyen İbrahim'di.
Toprakta kıpkırmızı domates,
Domatesi yiyen İbrahim'di.
Onu vücudunda dönüştürdü gözyaşına,
Akan yaş buharlaştı, yükseldi gökyüzüne,
Gökyüzünde buhar karıştı buluta,
Buluta dokundu soğuk rüzgâr,
Su doğdu, yağmur oldu yağdı yeryüzüne,
Toprakla kucaklaştı, can verdi tohuma,
Tohum filizlendi, çiçek verdi,
Günler, haftalar geçti,
Domates olgunlaştı çiçekten...
Toprakta kıpkırmızı domates,
Domatesin kaynağı İbrahim'in gözyaşı,
Domatesi yiyen,
İstanbul'daki balo misafirleri...
4 Eylül 2009 Koray Sürücü
Koray SürücüKayıt Tarihi : 5.9.2009 03:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!