Domaniç Şiiri - Ahmet Kurt

Açtın kollarını, bağrına bastın,
Ata yurdum, yadigarım Domaniç.
Ne çehren değişti, ne yüzün astın,
Ata yurdum, yadigarım Domaniç.

Çınarlarım dağlarından sulandı,
Kaç asır koynundan devler uyandı,
Tarihim yeşerdi, renk renk boyandı,
Ata yurdum, yadigarım Domaniç.

Cömertçe harcadın bizi büyüttün,
Cihana çadırdan ordu yürüttün,
Mazluma şefkatli, zulmü çürüttün,
Ata yurdum, yadigarım Domaniç.

Hasretim, sevdamsın ruhuma dolan,
Gözümde gecedir, seninle solan,
Bir ben miyim, sende bahtiyar olan,
Ata yurdum, yadigarım Domaniç.

Kurdoğlu her türlü acıya hazır,
Bu aşkı kalbine kanıyla kazır,
Sende imiş meğer beklenen huzur,
İşte buldum, bahtiyarım Domaniç.