Doluyum Yalnızlığa Şiiri - Şadıman Şenba ...

Gönlüm neredesin derken kendime
Arıyorum seni, kendimi bildim bileli dedi sessizce
Eski sevgilimin hüzünlü hasretinde miydi yoksa o ne
Kayıp günümün öz sevincinde miydin sen ismini söyle
Babamın evinde aradım sesini
Annemin sıcak nefesinde hissettim rengini
Ergenliğimde, gençliğimde hep elimde
Hasret kaldığım her bir içimden göçende
Sandığım, yanıldığım duygu selinde
Irmakların inilmez dibinde
Çağlayansız yaz sıcağındaki serinlikte
Olmuyor, kalmıyor gönlüm sessiz döngüde
Daldım yenilenen yalnızlığa akşam çökünce
Yıldızlar yanıp sönünce, kendimden geçince
Mehtap geceye eşlik edince
Yaktı ışığını yalnızlık, denize yakamoz raks edince
Doluyum hatta ağzına kadar doldum hüzne
Boğulmadan ben yaşlarıma
Hıçkırıktın sen yalnızlık gönlümde.