Dolunayın Kızına Şiiri - Mustafa Doğan K ...

Sahile indim yanından ayrılınca
Kalbim halâ ilk dansı yaşıyordu
Yürüdüm biraz taşlı kumsalda
Rüzgar hafiften kokunu getiriyordu
Başım döndü oturdum bir banka.
Sanki anlamıştı hoşlandığımı,
Adını sorar bakıyordu dolunay
Kızın dedim, senin kızın
acıtmak istiyordu yüreğimi,
İnatla adını sordu.
Fısıldadım ismini dolunaya,
Kahır dolu bir fısıltıyla.
Duysun istemedim, deniz
Uyanıp ta kıskanç dalgalarını savurmasın,
Köpürmesin diye dolunaya
Sadece fısıldadım.
Duymazlıktan geldi inatçı,
Daha çok acı çektirmek içindi.
Fazla dayanamadı göz pınarlarım
Bir, sel edasıyla boşaldı.
Haykırdım o zaman adını.
Duysun dedim, uyansın deniz.
Dalgaları bile durduramadı gözyaşımı.
Tekrar haykırdım:
Kızın dedim, senin parçan
Senin en güzel yüzün.
Hoşlanıyorum ondan,
Belkide aşığım ona
Deniz dayanamadı, kabardıkça kabardı,
Yakamoz kıskançlığıyla tekne bırakmadı sahilde,
Hepsini karanlık sularına aldı.
Dolunay, yavrusunu kaybetmiş
Dişi ceylan misali koşturuyordu.
Ama yüreğim halâ seni istiyordu,
Çünkü; seni seviyordu.