Dolunayda McRodger`s'da sabaha vardı

Bağbozumunda*, Dörtyol ağzı Blv. Easap’ta, **
Kesici bir kuru soğukta, aynı tekrar nadas’ın … *
: Aslında her zamanki gibi sessiz bir geceydi,
Tepede kor Ay dede belirene dek tüm bir veçhe.
Bazı paltolu insanlar alelacele uğraşan
Yetişmeye evlerine, saatlerini kaçırmışlar.
Camın ardı iki insan-safha, şekilleri kusursuz;
Biri çarpıldı bastıbacak, diğeri aynı hala.
Hala aynı olanı dişi; diğeri, yığıntı çökeltileyen.
Dolunayda beliren kurt, tepeden koşan şehre;
Birden belirdi, birikti, dükkan camekanı önü.
Sırıtkan, uzun burunlu, ince ve sivri pabuç uçlu;
Sihirli bir değnek, uzun mu uzun, çıkardı sırtından.
Troldü bu, sihirci küçük trol, hörgücünde çantası;
Işıltıladı karanlığın şaşkın şahitliğinde, akideleri
(Bile -ki parlak.. çam ağacı süsleri o hemzemin gece
- Kutsal elma şekeri, boya katılmamışı) çıkartarak;
Noel baba’nın sanki elçilediği, hiç ulumadı.
Ve cam sıyrılırken gecenin yarasa karanlığından
Sessizce ter döktü, yaş geldi, gözlerinden;
Göz pınarlarından, içerideki konu mankenlerinin.
Zorunlu bir konu seçtirilmemiş olsalar gerek,
Zorunlu şekilde seçtirilmiş konuya olsalar gerek.
Vitrin mankenlerinin dişisi de ya ki diğeri;
Ah Gepetto, canlanarak çıktılar o an eşikten!
Ah, Gepetto, korkulabilirim, bilmezsin
ama affetmem, bırakmam, ürkmeyen korkabilemez.
Dişisi, büyük adımlarla, bulduğu sağa döndü –
Gecenin içinden, karanlığa icraat mı karışmaya?
Hala pelte kıvamın tortu olan diğeri, zıplaya
Yapışa cadde asfaltı hamuruna, yaylanıyor …
Yetişmeye çalışılıyor diğerinin arkasından.

*Nadas’ta Bağbozumu şafakları
** Ezop+kasap birleşimsel
türetmece
şiyahi sesli anastacia’nın şu bir şarkısı ve klibi vardı, sorunda mankenleri ateşe atılıp eriyorlardı. ordaki andersen dükkanı’nın hans andersen masalcı’ya karşılığınca gelen karşı bir benzetme “easap”. McRodger’s adıysa tamamen hayali bir türetme