Dolunayda Eski Zamanlar Şiiri - Avni Dinçer

Sahipsiz bir kurşun girecek birazdan sırtıma
Karışacak rüzgarın uğultusunda sıra sıra yapraklara çığlığım
Ah... dolunay var bu gece yine
Ah... sensizlik var
Sarar beni gece, sarar beni sigaram
Ak vurur saçlarıma, yüzüme çizgiler düşer
Ah... sensizlik özlem, sensizlik hasret, sensizlik kara bir çıban olur
Ah... eski zamanlar
Ah... seni sarışım
Ah... dolunaylı geceler başıma dert olur
Bir uğultu yarar sessizliği
Kapımın önünde celladım durur
Yankılanır sesi uzaklara baykuşların
Bir kırlangıç uçar sabahın ilk ışıklarına
Ellerim dokunmak ister
Ah... içerim demir atmış sensizliğe
Sakallarım yüzümde yorgun
Saatler işler acele zamana karşı
Yaşadığımız, yaşadıklarımızla
Anılar hapis kalmış içinde eski zamanların
Al takke ver gülüm bir gün daha çökecek üstüne
Yağmurlar yağacak... toğrağın hasreti bitecek
Güneşler doğacak... günebakan şenlenecek
Ve.... depremler olacak içimdeki yalnızlığımda
Gün be gün büyüyecek sensizliğin yarası
Sarışlarım seni, sarışların beni
Fidan fidan büyüyecek eski zamanlarda
Üşüyor bedenim sar beni özlemim
İçimi ısıtan güneşim ol yeni zamanlara
Sar beni umudum
Yaşantımız giderken sonsuz bir karanlığa
Sar beni ışığım, sar beni
Sar beni geceye sar
Sar beni denize sar
Sar beni rüzgara sar
Ay ışığına sar beni
Yakamozlara sar
Haykırışlarıma sar beni
Kurşun gibi gözyaşlarına sar
Sar ki bitsin bekleyiş
Sarki bitsin her gecenin sabahına
Bıçak bıçak, diken diken büyüyen özlemim...