Dolunaya Büyüyen Sihir

Dolunaya Büyüyen Sihir

Bir zamanlar dolunaya büyürdü gözlerim
Gördüğüm suret kehanetleşirdi
Aşkı düşlerdim, her yer buza keserdi.
Donuklaşırdı an, sımsıcak sular akardı,
Mazinin çılgınlığıyla donuk kalbine.

Ellerimi göğe daldırır gibi
Dokunurdum, unutayazdığım bir yüze.
Bir zamanlar dolunaya büyürdü gözlerim,
Aşkı düşlerdim.

Dolunay devrildi
Karanlığa gark olan zamanlar geçti
gerçek’ten.
Kehanetler, kahinlerin,
Aşk, aşıkların idi.
Amaların da yıldızları gördüğünü kim bilebilirdi.

Mehmet Işık Ron
Kayıt Tarihi : 11.12.2011 12:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Işık Ron