Dolunay ve Karanlık Şiiri - Kamil At

Madenleridir dolunay'ın
Kendi sezonunda parlayan
Ve büyüklüğüdür

Fark edilmez, edemezsin
Gök yüzünde bulutlar çok hızlıdır
Girene kadar birbirine
Tur atarlar üzerinde dünyanın

Bu bulutların arasında
Gül yüzünü gösterdiğinde dolunay
Karanlıkta çok canlı canlanır
Gök kubbenin altına neşe gelir
Belirgin göze çarpar şekilde
Karanlıkta karanlığı aydınlattığı için
Yüzlerine nur geliyor
Çok canlının
-Hayvanlarında yüzleri vardır-
Fakat, varlığından bu yana
Işığı aydınlığı sevmeyenlerde var
Kurtlar, her türlü aydınlığa düşman

Parladığında karanlıkta dolunay
Işık saçarken karanlığa
Kurt sürünürken karanlıkta
Hiç sevinmez
Alışmış karanlıkta cest bırakmaya
Üzerine aniden ışık geldiğinde
Bulanık kafasını kaldırır
Burnunu havaya diker
Kulaklarını geriye çeker
Kuyruğunu toprağa sürer
Toz da çıkarır
Sallayarak kuyruğunu
Hırsından kuyruğunu kanatır
Çok acaip sesler çıkarıyor
Başka canlıları rahatsız eden
Doğanın neşesini bozan
Köpeklerin atası... uluyor
Bir tahmine göre dolunay'a
Dolunayı sevdiği için değil
Işıktan nefret ettiği için
Açarak dudaklarını
Dişlerini çıkarıp sövüyor
Dolunay'a