Dolunay Vardı O Gece Şiiri - Musa Çağlar

DOLUNAY VARDI O GECE

Sessiz gecenin,koynunda kimsesiz,
Garip bir kuş misali,geziyorum bu gecede,
Kimse sen kimsin,neden geziyorsun demiyor,
Bu sessizlik hayra alamet değil,gecede...

Dolunay vardı, o gece havada,
Büyülüyordu aydınlığı insanı,
Işığı aydınlatıyordu, sokakları,
Ayın ışığına sığındım,bıraktım kendimi geceye...

Ayın aydınlığında, içime çektiğim havada,
Sen vardın,kokun vardı,orada o gecede,
Uzaklarda olsan da,sen gibi doğdu geceme,
Dolunay o gece benim dünyama...

Sensiz gecenin yanlızlığı doldu,benliğime,
Daldım senin hayaline bu gecede,
Sense dolunayın ışığında penceremde,
Sessiz,sessiz ağlıyordun o gecede...

Ağlamıyorum deme,göz yaşların yanaklarında,
Parladı yanağında, ayın ışığı vurduğunda,
Sende de isyan vardı,yanlızlığa o gecede sessizlikte,
Bak seni bana getirdi,Dolunay bu gecede pencereme...

Musa çağlar