Dolunay Şafağı Şiiri - Mutlu Gavcar

-I-
Yaz mevsiminin en nadide, en neşelisi,
Serin bir temmuz gecesi.
Mavilikler doğuyor gönlüme,
Engin, duru, saf mavilikler…
Eriyor kederler birer birer,
Ufuklara uzanan gözlerim ışıl ışıl.
Hayalim semada galaksi,
Sonsuz ve senli yarınlara dalıyor.
Bugün ayın on dördü,
Gündüzden daha parlak gece.
Kalbimde aşkın, dilimde adın,
Gökte dolunay sevinci…
Sahneden çekildi yavaş yavaş
Yağmur gözlü bulutlar.
Mehtap damlar sadece,
Aşk denizimin eteklerine.
Sensin artık benim “mah”ım,
Billur bakışlı sevdiceğim…
Güneşten düşler çizeceğiz el ele,
Yörüngemiz olacak samanyolu…
Sevda sandalımız yıldızlarla dolacak,
Son bulacak elemim, ahım.
Canım, cananım, nazlı çiçeğim,
Seni çok ama çok seveceğim…
(04/08/1996, 22:39; Kızılbel)

-II-
Süzülürken uzayda hayran hayran
Her an gözbebeklerime takılan,
Yüzlerce güzel yıldız, sanki peri,
Altın benekli kelebek oldu,
Gelip gelip kalbime doldu.
Şu avare, ürkek, kırgın kalbim,
O afitap yüzlü,
O mehtap sözlü güzelin gönlünde,
Nihayet aradığı aşkı buldu.
Elmastan tacını kuşandı ömrüm,
Karamsar tablolar kayboldu…
(04/08/1996, 23:02; Kızılbel)

-III-
Gönül okumu fırlattığım yay,
İlham atmosferimim perisi dolunay,
Sislerin, menzillerin ardından değil;
Ruh vadilerimden doğuyor.
Selama duruyor,
Mor dağlar, zümrüt bağlar.
Geleceğimizi müjdeliyor,
Altın pırlantalı mesut çağlar…
Etrafımı saran esrarlı varlıklar,
Gül sessizliğiyle coşan gök,
Aks-i seda buluyor
Sevdanın inci gerdanlığında.
Hayalim sırdan ince,
Sensizlik kezzaptan acı,
Yalnızlık zehirli bir sızı…
(??/08/1996; Kızılbel)

-IV-
Bir alev ki gözlerin,
Derin, parlak, büyülü...
İçten içe kavruldum, yandım.
Canlandı ucu bucağı, yorgun sancağı,
Sultanı sen olan bu atlastan sarayın…
Cilalı aynalarda yıkanır gibi
Kâbusların karabasanlarından
Aşkının beyaz şafağında uyandım.
Fesleğen, karanfil kokuları sardı tenimi.
Anladım ki o an;
Derbeder saçlarımda uçuşan
Rüzgârın dilinde sen varsın.
Müjdeli nağmelerle coşan
Mızrabımın telinde sen varsın.
Gönül kovanımdan taşan
Anzer balımda sen varsın.
Bir tek sen…
(??/08/1996; Kızılbel)