Dolunay Saatleri Şiiri - Bahri Yıldırım

Akşamın gizeminden geriye kalmış hüzün,
Bu kapkara girdaptan tez elden caymak için.
Yürek aşka keserken nurlanıyor tüm yüzün.
Kulak kesiliyorum, sesini duymak için.

Dolunay saatleri gelip geçerken hızla,
Adın özdeşleşiyor dilimdeki avazla.
O an her şey ölçülü ne eksik, ne de fazla.
Aşkın gömleği sıcak, hazır ol giymek için.

Geceyi hiçe sayıp yıldızlara eş olsak,
Aşkın odunda bir can, yürekte ateş olsak.
Yaren ufkuna doğan koca bir güneş olsak.
Vuslat saatlerinde zamanı saymak için.

Göğüsler siper iken biz de aşka ereniz.
Vuslatın ışığını yar gözünde göreniz.
Ömür boyu diyerek canana can vereniz
Bu ölümsüz sevdayı cihana yaymak için.

Koskoca bir ummanız, hem de uçsuz bucaksız.
Demek nasip olmasın, ’bak kalmışım ocaksız.’
Bil ki yaşamaz bu can, sevda olmaz sıcaksız.
Her ne kaybettik ise yerine koymak için.

Varsın gece tükensin, biz ayakta kalalım.
Bize inanmayana eşsiz korku salalım.
Vuslat uzakta değil, yola yoldaş olalım.
Bir yudum sevgi ile bir ömür doymak için.

İçimizde ne varsa sevdaya ait olan,
Yürek sesimiz coşsun bir yürekte can bulan,
Yaşamın anlamıysan, bu işte olmaz yalan.
Düşmanlar kurban arar, sevene kıymak için.

Uzun, ince yoldayız iki yürek arası.
Dostelin sensiz olmaz, kanar durur yarası.
Alnımıza yazılmış, sevdanın en karası.
Kem bakan tüm gözleri, birlikte oymak için.