gecelerden
dolunay bu gece
gökyüzünde hırsız var
soyuluyor gök çırılçıplak
geç kalmış bir duygu hakim
kapatıyorum gözlerimi
kendimi kaçırıyorum geceden
ay delice koşuyor gökyüzü öksüzlüğünde
-köşede bir köpek ağlamakta
nedir bu yalnızlık...bu melankoli
içinde dolaşık kaldığım hüzün
terk edilmişlik hissi
'insem' diyorum sokağa
sarışsak köpekle
sığınsak birbirimize
hayal işte!
ışıklar sönüyor
kanıyor ev içleri
o eski gramofonda takılmış içli bir hasret şarkısıyım
tenimde derin bir soluk alış ve ıssızlık ve sancı
çıkarıyorum kalbimdeki bıçağı
adı özlem!
gece uzun olacak
şahdamarımda kabaran acıyla
cezalardayım
dolunay nöbetinde
bu yalnızlık duygusu ne!
yaşanmayandan arta kalan sessiz çığlık
kıyılarıma vurup duran ayrılık
bu haksızlık
nedir bu!
(13 Eylül 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 13.9.2003 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu bir duygu selidir göklerinizden kıyılarınıza vuran, bu bir senfonidir, sizden içeri, sizden dışarı çoğalan, çoğalan...., bu yalnızlığın, bu özlemin, bu kendinden içeri ve kendinden dışarı olmanın en şiir halidir bence, tebrikler ve saygılar//Bekir Mutlu Gökçesu
sen yanımdaydın,
ay karanlıktı,
sen dolunaydın!...'
tebrikler
yusuf sans
TÜM YORUMLAR (9)