Dolunay Gecesi Şiiri - Muammer Gündüz

Görünürde dolunay gecesinin suskun bakışı
Benliğime uğursuz düşünceler hâkim
Düstursuz alıp götürdü beni karanlığa
Gökyüzünde bir bekleyiş
Şuursuz uçar kuşlar kendi kaderlerine
Uzakta duyulan köpek uğultuları bir şey anlatır gibi
Sakin gelen bir fırtına sanki
Yıldızlar bu gece karanlığa devretmiş görevini
Daha bir hissettim yalnızlığı
Daha bir kanattı kanatlarımı

Sanma bu gece böyle biter
Bulutlar gökyüzünde dağılmış yer yer
Sanki saatler ıssızlığa mahkûm, sükutla geçiyor
Üslubu sert bir rüzgâr, esip duruyor tepemde
Tanrı insanlığa hesap soruyor
Daha bir öfkeliyim varlığıma
Daha bir alıştım karanlığa

Yüreğimdir her mevsim hırpalanan
Yenik düştü şarkılar kederimi anlatmaya
Şafaklar yenik düştü karanlığa
Ufukta ordan oraya savruluş var
Yaratılışta görkemli bir adaletsizlik
Zorba insanların hükmünde darmadağın dünya
Daha bir anlamsız yarınlar
Daha bir öfkeliyim hayata