Dolunay Düştü Özlemine Şiiri - İsmail Pa ...

Dolunay düştü suya...
Yıldızlar takıldı ardın sıra...
Bir özlemdirki bendeki...
Ellerim boş..
Gözlerim yaşlı...
İçimde kopan fırtınaların...
Sebebi sendin...
Gidişinemi..
Dönüpte bana gelmeyişinemi yanayım..
Kararmış odalarda...
Sönük ışıklar altında...
Sanamı ağlayayım...
Dolunay düştü suya...
Ayaklarının değdi toprağa...
Gözlerinin vuduğu her bir yana...
Özleminden...
Gözyaşlarım aktı dudaklarıma....
Derdim sendin...
Sen bir nefese öteme geldin...
Kokun burnuma vurdu...
Saçlarını rüzgar yüzüme savurdu...
Sen yinede bana gelmedin...
Dolunay düştü suya...
Boğulurum diye girdiğim..
Mavi sulara...
Son kez seni görürüm diye...
Sırıl sıklam çıktım...
Üşüyerek titreyerek...
Çok defa....
Karanlık pencerenin altında...
Sakallarımı ağarttım...
Dolunay düştü suya...
Yanmak için girdiğim ateşten...
Sesin kulaklarımda,çınlıyor diye çıktım...
Tenime değen alevin acısı yaksada acıtmadı...
Senin özlemin kadar,içimde iz bırakmadı...
Gittin ya...
Sandınki bittin bende...
Allaha yeminler olsunki...
Bir salise bitmedin bende....
Dolanay düştü suya....
Bir kare fotoğrafın avuçlarımda...
Her zerreni öpüp kokladımda...
Yine gelmedin bana
Bilirimde....
Kendimi kandırırım...
Duyarımda...
Duymamış gibi yaparım...
Bu gidişin...
Bir sondu bana...
Dolunay düştü kapanmayan yarama...
Sen iyi olda...
Bir kare resmin yar olur bana....
Gidişine kurban olduğum...
Dönüşüne can bulduğum...
Sesini duyduğumda...
Gözlerimde fer bulduğum...
Dolunay düştü özlemine...
Özledim seni ölesiye....