Dolunay Şiiri - Hüseyin Salman

Aylardır bulamadığım
Adını sayıkladığım
Gözlerinde kalamadığım
Özlemini çekipte dokunamadığım
Dolunay!
Şafaklar geceye gebe olduğu gibi
Sancısız doğum olmaz ya hani
Bende seninle doğdum
Hemde adını gökyüzüne
Dolunay diye yazdım…
Söz benim sözüm
Eğer sana ulaşabilirse
Yüreğimden çıkmıştır.
Gönüllere hitap eder
Bu nedenle çok samimi
Ve içten yazdım.
Bana kulak ver ama kızma?
Yüreğimin sesiyle seslendim…
Bir umuttun sen
Benim için bir kurtuluş
Geceme bir ışıktın sen
Çünkü sen karanlıklarda
Özlediğim bir buluttun
İçimde yaktığın ateş…
Gökyüzü ve kâinata sığmayacak
Kalbimde büyüdükçe büyüyeceksin,
Ben yaşadığım müddetçe yaşayacaksın,
Etkilemez beni artık karanlıklar
Çünkü seherler güneşe gebe olduğu gibi
Zamanda en iyi ilaçtır…
Bırakacağım zamana sevgimi
Bak göreceksin ansızın
Veya hiç ummadığın bir anda
Dolunaylı bir gecede
Kolarını boynuma dolayıp
Zamana kurulan hasretinin
İntikamını alacaksın…
Ben izin verdim Dolunay!
Yer ile yağmurun birleşmesine
Beni yeşerten cemrem olacaksın,
Tövbemi ilk defa sende bozacağım
Bastırılmış duygularımın son çığlığı,
Artık sahipsiz değil bu çığlık…
Toprağın suya hasret kaldığı gibi
Bu çığlığın sahibi sen olacaksın…