Dolunay Şiiri - Ziya Bekar

Bir yaz akşamıydı
Balkonumda oturmuşum güzelim
Çilingir sofram da kurulu
Saatler yirmi ikiyi gösteriyordu
Gök yüzüne bakıyorum
Bir şeyler var orada
Sanki görünmeyen bir el
Birde fırça var.
Sanıyorum ki
Ünlü bir ressamın
Yağlı boya tablosunu seyrediyorum
Doğudan yükselerek geliyor
Gizemli bulutlar arasında
Dolunayı seyrediyorum
Yavaş,yavaş ilerliyor
Sanki meçhule gidiyor
Beni de götürürcesine.
Oturduğum yerde,
Çilingir soframın başında,
Gizemli bulutlar ve dolunay
Bir yaz akşamı balkon
Sen olmadığın bir yerde
Peşi sıra beni de sürüklüyor
Sonsuzluğa ve sonsuzluk içindeki
Bilinmeyen meçhul dehlizlere.