Zoraki gecelerin karanlığına gömdüm seni,
Ne zaman dolunay çıksa yüzün gelir aklıma,
Donuk, mavi, aydınlık.
Soluğun alırım avucuma
Islak, sıcak, karanlık.
Her dolunay çıktığında
Herhangi zoraki gecesinde bir günün
Ben mezarın başında olurum
Ve en sevdiğin şiiri okurum
Elimde kitap içinde senden kalma
Yaprakları solmuş gülün…
Kayıt Tarihi : 7.8.2007 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!