Dolunay Şiiri - Derya Avşar

Geceler yalın geceler sessiz
geceler sensiz ve çaresiz
ne düşüne dalıp hayalini kurabildim.
nede rüyana uyanabildim
uykularım yarım
çırılçıplak gecenin koynunda
gece geceyi doğuruyor.
penceremde görünür dolunay
gözlerimde hayalin perdelenir
özlemin ruhuma karışır
süzülürken yaşlar yanağımdan
dolunay uzaklaşır
gecenin yorgunluğu çöker üstüme
ve kirpiklerim ağırlaşır
candan öte bir cana karışır
tenim.
ateşler içinde kavrulur bedenim.
ansızın dolunay vurur geceme
sen diye ürperir her yerim
ben senin bende
hayal olduğunu anladımda
sen bende bu kadar gerçek olduğunu
neden anliyamadın hala?