Dolunay Şiiri - Emine Müge Türkmen

Sen gece olunca
Işığını o ışığını
O nur gibi
Ve o parlak
siluetinle göz dolduran
Sen gecemin karamsar
örtüsüne
göz kırpan
Sen

Geceme renk katan
Her tan yeri ağardıktan sonra
O tepeden
Can yoldaşım
Arkadaşım
Geceme merhaba
diyen
Sen

Beni anlayan
Her gece pencereme gelip
Selamlayan
Ve bilirim o gece
tüm dostlarının
penceresinden bakan
Sen

Gece bitmesin diyen
Ve öylece
rahat uyuyan
Ben

Aşık olan ben miyim tek
acaba
Her gece ufka bakan

Sen renginle başımı
döndüren
Bir de türlü oyunlarla oyalayan
Rüyama bile giren
Sen

Güzelliğinle sarhoş eden
Ve kimi dem hilal olup zayıflayan
Yarım ay olup camdan baktıran
Sen

Sen gecemin karanlığına güneş gibi
düşen
Sen yüreği taş olmuş insanlara
Umut veren

Sen
Şu akşam
Bir şiire konu olan
Sen ki
Bir şaire ilham veren
Gece arkadaşım
Can yoldaşım
Sen

Sen
Dostumun dostu
Can dostum
Nur parçam
Sen
dolunay
Her gece pencereme gel
Farketmez de aslında
Dünyamda olman yeter
Her gece ışığınla gel yüreğime
Her gece öyle ısıt ve aydınlat ki
tüm karaları
Her gece gel ki mutlu olayım
Işığın yeter bana
Mutlu olmam için
Ben hep buradayım...

20.07.2005