Dolunay Şiiri - Bülent Öntaş

Gece uzun
Çok uzaklarda iz bıraktığın yerler
Kapı önünde bekliyorum seni
Dolunay baş ucumda dönüyor sessizce
Gece sensiz
Sabah alışkın değil sensizliğe
Eğer yalnızlık bir tecrübeyse
Bundan sonra
Sıra bende
Gönül kapıları kapanmış üzerime
Bu defa işim zor
Hayatı yeniden öğreneceğim
El kapılarında
Yarın ilk iş günüm
Sevda atölyesinde
Acemi bir tamirci çırağıyım
Erkenden uyanacağım sabaha
Elimde bir anahtar
Dönüp duracağım
Ortalık yerde
Köşe bucak kaçacağım
Atölyeden
Ne ustalar geldi geçti
Bilmiyorum
Belki ben de ustalaşırım
Alışırım yokluğuna
Zamanla
Başka sevdalar çıkar yoluma
Senden sonra ilk defa
Sonra ilkten de fazla
Elimden düşmez anahtar
Farkına varmadan
Açarım gönül kapılarını ustaca
İz bırakmadan

İstanbul - 2021