Gece gündüz nöbetteyim,
Hazan değdi gül üşüyor!
Dolunayda son kattayım,
Yaprak düştü dal üşüyor!
Sessiz giden bu gidişte,
Gâh inişte, gâh yokuşta,
Yaz baharda, karda kışta,
Geçti zaman yıl üşüyor!
Dem sonbahar, yaprak sarı,
Gönül çeker ah u zarı,
Kurtarmaz dünyanın varı,
Gözlerimde sel üşüyor.
Üzerime düşer bulut,
Feryadını yar gizli tut!
Bir salavat dile kilit...
Son nefesim lal üşüyor.
04.10.2017
Atakan DAŞDAN
Kayıt Tarihi : 4.10.2017 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Son yolculuk kara toprak,
Ayrılık var, dönüşü yok,
Ağıt yakan dil üşüyor.
anlamlı güzel bir şiir tebrikler saygı ve selamlar sayın atakan bey
TÜM YORUMLAR (1)