Memnu ise muhteva; bakma öyle yaşam’a!
Azap varsa sonunda; o hayatı yaşama!
Salik olmak batıla; mü’min için yaş ama
Ne yazı ki onu sen; hâkim ettin yaşam’a!
Şu hayatın sonucu; çok manasız boş ama
Buna rağmen aklından; neden geçmez boşama?
Gittik yanlış yollara; hep aşama, aşama;
İhtar için semadan, dolu düştü yaşam’a!
Bu hadise pek çoğa; oldu buz’dan duş ama
Henüz gerçek etkisi, yansımadı yaşam’a.
Böyle nice ikazla, dövülüyor baş ama
Halen ekser bigâne; doğru giyim, kuşam’a!
Musibetten ders almak, akil için hoş ama
Sanki kahir divane, kulak sağır, göz ama!
Cihat ŞAHİN
14.05.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 14.5.2011 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!