Oldum olası doluydum.
Dolu – dolu yaşadım, ona göre gittim yollarda.
Sürekli;
Ben, ben idealleriyle savaşır buldu kendini.
Ağrılı buldu...
Hiçbir şeyin afyon olmadığını biliyorum.
Sen ‘ lerle dolu imgelerimin hiç biri dindiremezdi “ Ben “ özlemini.
Beni söküp atamazdı içimden bir yerlere...
Günlerce beklerken bilendiğimi gördüm sadece.
Tek taraflı bir hırçınlığım olduğunu...
Oysa ki senin yanımda olmadığını gördüm...
Dolu – dolu kendimle;
Dolu – dolu yaşadım!
Yine doldum bir kez daha.
Ağlayıp açıldım, ağladım içimdeki bana.
Sen!
Sen yoksun, sen hasta... yorgun.
Üzgünüm, sadece bensizsin, benim gibi, dolu – dolu!
07/04/2001
Cumartesi
23:03
İzmit
feaxx.com
741
Kayıt Tarihi : 8.12.2012 17:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferit Emre Adaklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/08/dolu-dolu-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!