Dolu Dizgin Şiiri - Yılmaz Nazlı

Doludizgin gelme, artık üstüme.
Her hatamı vurma, yeter yüzüme.
Ecel Şerbeti’ni, koyup önüme.
Ellerine kına, yakıp da gitme.

Ne beni güldürdün, nede kendini.
Bir kalemde çizip, attın sevgimi.
Ölüm defterine, yazıp ismimi.
İdam sehpasına, vurup da gitme.

Tozpembe hayaller, kayboldu çoktan.
Bir melek gibiydin, oldun bir şeytan.
Ferman padişahtan, ölümse haktan.
Kabir azabında, koyup da gitme.

Yılmaz’ım sayende, gördüm ölümü.
Açıkta bıraktın, ölmüş gözümü.
Dört duvar bir mezar, kapat üstümü.
Birde kibrit çakıp, yakıp ta gitme.

YILMAZ NAZLI
30.04.2012