Dolu Dizgin Şiiri - Ekrem Bozkurt

Dolu Dizgin

Gamzenin çukuruna gömülürüm her gülüşünde
Gözlerinin ışıltısından tutuşurum söndüremezsin
Bir rüzgara kaptırırsın elinden uçar yaprak
Son nefes verenleri geri döndüremezsin.

Unutmaya başladığım yüzünü seviyorum
El yordamıyla tamamlıyorum seni
Hüzün, çiçekler açtı ; hayatımı seyrederken.
Parmaklarımın arasından su gibi aktı ömrüm
Hızla çarptığım yılların, değdiğim anların üzerinden
O kadar çok zaman geçti oysa
Seni ben neden unutamıyorum.

Sesinin tınısını hapsederek kulağımda
Bütün renklerini doldurup gözlerime
Bütün anılarımı kaydederim belleğime
Gırtlağıma kadar doluyum seninle hala...
Hıncahınç sokaklar gibi sana akarım
Durulur mu denize koşan ırmakların önünde.

Ekrem Bozkurt K.
İzmir- şubat-2020