Dolu Boşaldı Gökten Şiiri - Gülşen Şenderin

Sessizliği yırtarak, dolu boşaldı gökten
Bin bir dizi kolyenin firar edişi gibi
Kuşattı kenti inci, farkı yoktu çiçekten
Taçlar takan sevdanın, tıpkı bir eşi gibi.

Camlardaki kıyamet, sorma neyin müjdesi
Coşturur gönülleri, bu serenat perdesi
Yağdıkça yenilenir, dudakta buse sesi
Keşfe çıkan sevdanın, tıpkı bir eşi gibi.

Kümelenmiş bulutun, eteğinde umular
Yumağından çözülür, isyan eden duyular
Boncuk boncuk oynaşıp, çoğalırken dolular
Özlü bakan sevdanın, tıpkı bir eşi gibi.

Onca çiçek kokusu karışırken toprağa
Sabır diledi dalları, hırpalanan yaprağa
Bu yangın beyaz bastı, benzer telli duvağa
Yaş yaş akan sevdanın, tıpkı bir eşi gibi.

Buz tutmuş su buğusu, vuruşlar kasırgası
Yarimi bana getir, bir serenat sonrası
Dinmez, dinmeyecek de, sancımın çoğalması
Gönlü yakan sevdanın, tıpkı bir eşi gibi.