Bir bölünmüşlük var içimde yaşama
Bir parçalanma kadar aynaya karşı
Bir kırılamayan ışık yansıyan kırılgan
Yanıma sevgiyle yaklaşan sevgiliye karşı
Ölümsüz ve yaşamayan yanlarım var
Karşı taraflarda susan ve konuştuğu duyulmayan
Kıran taraf ve kırılamayan yanlarım var
Görüşlerim yüzünden ağlamaktalar
Sessiz biri, öfkesi sadece bakınca okunuyor
Diğeri kızınca sadece suskun yanıma zarar vermede
Bir oda solgun ve ışıksız ortada ben
Kendimi göremiyorum Diğer yanım yoksa gözlerimde
Kayıt Tarihi : 13.6.2009 01:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dolor animi gravior est quam corporis (Ruhun çektiği acı bedenin çektiği acıdan ağırdır. - Publilius Syrus)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!