Dolmuşçunun Günlüğü Şiiri - Oğuz Bekar

Yine dellendim bugün, artık gülemiyorum.
Canım sıkkın arkadaş sohbet çekemiyorum.
Gündüzün ortasında geceyi yaşıyorum.
Nedir bu halim bilmem, hiç hoşuma gitmiyor.

İnat verirmiş gibi herkes neşe içinde
Anlamsız kahkahalar, patlar beynim içinde
Şeytan diyor, herkesi, kes pişir tas içinde
O tasta yahni yapsam, canım yahni çekmiyor.

Saatlerdir arkamda korna çalan şu adam
Eceline susamış, artık atıyor kafam
Levyeyi alsam ele, o beynini dağıtsam
Elbisem kan olacak, kan lekesi çıkmıyor.

Lan terbiyesize bak, nasıl kıza yapışmış
Belli, ailesinden hiç terbiye almamış
Ya da adamakıllı bir dayak atılmamış.
Öldürsem hergeleyi, kodesler çekilmiyor

Bir siz eksiktiniz be, ah ulan aynasızlar
Ne halt edecez şimdi eksik bütün evraklar
Eğer fark edilirse yandı keten helvalar
Kafayı yiyeceğim, sabır bana gelmiyor

Şükür yine atlattık, çakmadılar köfteyi
' Oğlum muavin topla mangırlarla sikkeyi '
' Paralar bozuk olsun, almayayım levyeyi '
Yolcuları dövecem, velinimet, olmuyor

Kazasız ve belasız bugünü de atlattık.
Nihat' ın kahvesinde okey atılır artık.
Anam o ses de neydi! Eyvah lastik patlattık.
Ulan yoksam kendimi, kokusu çekilmiyor.

Hırsımı çıkaracak bir tek karım var evde.
İsmi ' Ayı Neriman ' namı vardır her yerde.
Saçlarından tutup ta sürüklesem yerlerde
Allah kahretsin yahu, ona gücüm yetmiyor.