Bir adam vardı, Dolmabahçe' ye doğru bakmakta,
Göğsünde bir madalyası, ne varki ağlamakta.
Savaşımı hatırladı, acı çektiği belli,
Yaşını sormadım ama, vardı kırkdokuz-elli.
Eline alıp öperken onur madalyasını,
Gözü Dolmabahçe'de sürdürdü ağlamasını.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
nur içinde yat ATAM ,,dizelere alkış
Atamı seven yürekler var olsun.onu sevmiyenlerde türedi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta