Dolmabahçe'de Akşam Üstleri

Dolmabahçe'de akşam üstleri
Boğaz'da bir kırmızı mavzer gibi batan güneş
Kızıl kasrın penceresinde ışık
Ve lâle devrinden kalma tuğralı mühür
Camların perdelerin arasında akşam üstleri
Mabeyn köşkünde telaş telaş bir kadın
Kollarında tüller halkalarında zümrütler
Ve örtülmüş bir divan tülbendi
Ağlıyor mabeyn köşkünde
Ağlıyor yıllarca bir kenara konmuş heykel
Hırkasının içinde kalmış yaprak
Ve sonbaharın telaşı gözlerinde
Ve sonbaharın yağmurları kirpiklerinde
Rüzgâr vuruyor şark köşkünün perdelerine
Ve kokular üfliyor kumru sesleriyle
Kanlı bir kösnül dalından kararmış üzüm
Ve balkonlardan görünüyor kızıl bir çiçek
Köşklerden saraylardan avlulardan
Ve haremde ezanın vakti yaklaşıyor
Yedieminlerin kamçıları duyuluyor
Dolmabahçe'de akşam üstleri
Bir üzengi bir kapı bir ayna bir tabure
Ve ıslak ipek terlikler
Ayaklar altında gelip gidiyoruz
Ve ağlıyoruz Dolmabahçe'de akşam üstleri...