Döle Tuttuğum Toprak Şiiri - Recep Karad ...

Görünür köy,otobanda,
Tabelası,"karadere".
yüreğim çoştu,bir anda,
vardım,çok şükür kadere…

kucak açmış,köyün yolu,
yemyeşildir, sağı solu.
Gülap düzü,oflak dağı,
bak eridi,yürek yağı..

geldim gördüm,dindi sızı,
Koca taşlı,kaldırımlar..
uzatın,yanaklarınızı,
erikli,yeşil harmanlar…

mısır kazması mevsimi,
çok ağlayarak doğmuşum.
unutamam geçmişimi,
"karadereli" olmuşum…

şöyle hatırla,bir göz at,
iki parça,bezle yolluk…
tahta yüzlü,geniş hayat.
Gözler görmedi, çok bolluk..

baba evinin yerinde,
yenisi,ömür yutacak.
yaşanacak her öyküde,
kalburla kuşlar tutacak..

ilgin yok,el oğlu atar,
hizmet yaptınsa,başa kak.
ne alaka, şimdi muhtar,
Kaldırım'a "Sandal Sokak".

demir tavında dövülür,
iş çok, alma emaneti.
hizmet edenler övülür,
kimse sevmez ihaneti...

Reis bey hiç uğramaz mı?
Burnu dibi Manav köyü...
Derde çare doğramaz mı?
Bitsin artık garip büyü..

yokmuş,bereket yağmuru.
kahvedelerde çoluk çocuk,
kimler kardı bu hamuru..
Teravihde saf,üç buçuk...

eski kirazlar çok kurtlu,
üzümler de,hicret etmiş..
yetkililer,çok da mutlu,
kızpınarı elden gitmiş..

kargalar başa klavuz,
Seçemedinse,kına yak..
çıkarcılık bitmez havuz,
doğrulardan,sapmış ayak.

satar, ağustos böceği.
hazır yemek olmuş moda,
kışın var çok çekeceği.
imecelerim,komada..

simalarda aranıyor,
eski dostluklardan kalan..
geçmiş gitmiş koca yıllar,
çoğunluklar,olmuş yaban.

selamsız bak,palak çeşme,
beyaz çeşme,doğru akmaz.
arkadaşım,yara deşme,
bakmadınsa,kimse bakmaz..

isterdim artık dönemem
değişmiş seninde urban.
yanıyor yüreğim sönmem,
İçerim,bir hoş be kurban…

şimdi ayrılma zamanı,
yaşanıyor kader anı…
kopuyor can,damarlarım,
parça parça,yaprak yaprak..
birazdan bende ağlarım,
ey döle tuttuğum toprak…
Ağu.11