Belki doldurursun diye ilk sayfam boş hep.
Aslında bir çok ön yargıya inat belki de.
Bilmiyorum bir kalem yetmeyebilir bazen.
Ama ben hep ikideyim yine.
Doldurmuyorum orayı.
Belki bir gün gelip de doldurursun diye.
Bekliyorum evet seni.
Çok da yaman bir iş bu.
Tüm zalimlere kafa tutuyorken,sende esir düşmenin adıdır bekleyiş.
Halbuki seninki de zulüm değil mi ?
Olsun inanıyorum sen de geleceksin.
Bundandır davam yarım.
Sayfam boş,
Sen doldurursun diye.
Aşk,sen yoksan ırkçılık emsal bana.
O yüzden sayfam boştur ,garip,
Elime bir diken batar,çeker çıkarırım.
Bu seferde ellerim bomboş,senden muzdarip.
Ne saçma değil mi?
Yine de bekliyorsun işte.
Gelir de doldurur diye.
Her gün fotoğraflarına bakmak.
Ve yelkovanı çekip çıkarmak geriye kalandan
Geceleyin aydan bihaber.
Bir hilal uğruna yaşamak.
Uğurlamak günleri,geçsin gitsin işte.
Sen yoksan doğmasın güneş zaten.
Ne işe yarar tüm bunlar.
Çek kopar akrebi de ne olur ki.
Ne kaybederler bu çiçeksiz bahardan.
Saatim duvarda asılı,
Bugün boş yine,yarın sensiz.
Ben zaten meçhulüm.
Yine de bekliyorum ahir zamandan.
Belki gelir de doldurursun diye...
Kayıt Tarihi : 20.3.2020 19:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)