Doldur Saki Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Doldur Sakî.

Kırık bardaklarda yüzen,
arzuların için,
hayatın sesini.
Kalbura dönmüş dünyanda,
kaldır da göreyim,
sevgi kadehini.

Edep...
Gönül penceresinde perde.
arzuların karanlık odasında.
Hayasızca yırttığın o perdenin,
dikişlerinde kaybettiğin,
hayatını duyarsın,
son çığlığında.
Doldur...
Garip dünyanın kahrını.
Seninle içen bulunur elbet.
Kurduğun dostluk sofrasında,
acıları ikram eden dostuna(!) sabret.

İnanki bu dünya.
Çiçek açmayan gölgeler kadar yalan,
Kuru bir ağacın,karanrlık özünde,
birbirinden farklı,
kimbilir,kaç tane
göremediğin,
yaşlı kurt saklı.

Haya...
Çuvalına doldur sen azığını,
terli yanaklarında,
taşıdıkça güller açsın.
Hayat...
Başucundaki dikili taşın.
Yaşadım diyebilmek için,
inan ona muhtaçsın.
Ararken...
Her bulduğunu kaybettiklerin sanma.
Hayat diye bir solukta okuduğun
maceralarına,
sakın ha düşürdüm diye
artık boşuna ağlama.

Unutma...
Hangi cetvel çizdi,
gördüğün her doğruyu
Bilmez misin?
Hırçın rüzgarların tokatladığı,
mevsimlerin sabahında uyandı.
Doğarken ağlayanlar.