Ey dost meclisi sakinleri;
Ayyuka çıkmamış sıralarım var benim,
Sırrıma erişmek mümkün değildir;
Öyle bir sır ki, kaldırmak da mümkün değildir; çünkü,
Bu sırrı kaldırmak için yürek gerektir;
Yüreği dile getirmek için de, aklı yitirmiş olmak gerektir...
Saki,
Doldur kadehi,
Sun şarabı,
sun ki;
Kendimizden geçelim;
kendimizden geçip de hasret kalınan dilberin hayali suretini görebilme Şeref’ine nail olalım....
Durma saki;
sun,
şişenin dibinde meyden eser kalmayana kadar sun!
Sun ki; akıl çaresiz kalsın,
Kalsın ki,
Akıl değil de
Yürek işlesin;
İşlesin ki,
biçare kalmış yürek dile gelsin...
Kayıt Tarihi : 2.5.2018 18:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esat Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/02/doldur-saki-11.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)