Doldur Gönlünü Şiiri - İbrahim Halil Demir

Doldur gönlünü güzelliklerle,
Donat kendini pozitif özelliklerle.
Sen canlı mahlukatın en şereflisisin,
Bu kısacık ömründe uğraşma kemliklerle.

Doldur gönlünü rahmani aşk ve şevkle,
Geçir sayılı ömür miadını helal keyifle.
Aldanma fani dünyanın fani nimetlerine,
Üst köşede otur insanı değerli kılan aklın ile.

Doldur gönlünü Resulullahın ziyasıyla,
Hasbihal et insanların hasıyla.
Gönlünde açıklayamadığın sıkıntıların varsa,
Nakşet gönül gergefine kalın yazıyla.

Doldur gönlünü henüz yaşanmamış sevdalarla,
Uğraşma aşkın meşakkatli yollarında belalarla.
Çık sevda dağlarının en doruğuna,
Yare olan aşkını anlat en yanık naralarla.

Doldur gönlünü yare olan özlemlerle,
Hal ve ahvalini yaz kesik uclu kalemlerle.
Sen sen ol mazlumların yanında ol her daim,
Asla ve asla dost olma gönlü betonlaşmış zalimlerle.

Doldur gönlünü mert ve yiğitliklerle,
Cennet kazanılır güzelik ve iyiliklerle.
Sevdayı bilen gönüller ancak mutmain olur,
Hayır ve hasenelerle yapılan şenliklerle.

Doldur gönlünü rahmnai duygularla,
İsraf etme kıymetli zamanını menfi sorgularla.
Ariflerin meclisinde saygınlık kazanır,
Kim insanlığa hizmet ederse manidar bulgularla

Doldur gönlünü şeref ar ve namusla,
Şereflice yaşa ilimiyle amel edenlerden aldığın usla.
Yıldırım hızıyla geçersin sırat köprüsünden,
Cehennemdeki narlar yakmaz seni asla.

Doldur gönlünü vicdan ve merhametle,
Sevda yollarında menzil murat alınır zahmetle.
Seven de sevilen de manidar aşk mektuplarını yazar,
Aşklar yaşanırken hasret ve muhabbetle.

Doldur gönlünü positif enerjilerle,
İştigal et can bedenden ayrılmadan müsbet ilimlerle.
Azizlerden şereflilerden olmak istiyorsan,
Bir an evvel dost ol canı gönülden aklı selimlerle.
29/Mart/2013