Doldur Be Meyhaneci 1
Doldur be meyhaneci, bu gece de acılarımı içiyorum,
Kadehlerde dolsun kederim, gözyaşım ve yalnızlığım,
Bu masada kaldı sevdam, bu şehirde kaybettim yolumu,
Her yudumda biraz daha unutuyorum, hatırlıyorum.
Beyaz masa örtüsü gibi saf mıydı yüreğim,
Şimdi kırmızı şarap lekesiyle kirlenmiş her köşe,
Dost sandıklarım çoktan terk etti meyhanemi,
Bir tek sen kaldın dinleyen, bu hüzünlü hikayemi.
Doldur be meyhaneci, geceler uzun, yollar kapalı,
Her kadeh bir dert ortağı, her yudum bir hatıra,
Ben bu şehirde kaybettim en güzel yıllarımı,
Şimdi bulsam ne fayda, dönsem ne çare?
Şarkılar sussun, meze de istemem bu gece,
Yalnızca acılarımı yudumlayıp sarhoş olayım,
Belki bir gece de bu karanlık şehirde,
Kendi içimde kaybolup kendimi bulurum.
Doldur be meyhaneci, yeter ki doldur,
Bu gece de sarhoş olayım, unutayım tüm yaşananı,
Sabah yine aynı çıkmaz sokakta uyanırım belki,
Ama bu gece, sadece bu gece, bir damla huzur bulayım.
Kayıt Tarihi : 15.9.2024 20:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
meyhanede geçen, keder ve yalnızlığın ağır bastığı bir geceyi anlatıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!