28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Doldur dedim! Bu son olsun,
Sepet ağrıttı sırtımı.
Emin adımlardan ödün vermeden,
Kar, çamur, tipi,
Kış inceden inceden
Yaşadığım günleri doldur dedim,
Kavgamı doldur.
En tehlikeli silahımı unutma sakın!
Kalemlerimi doldur.
Sonra birkaç adım…
Tık yok.
Sevdalarımı da doldur,
Rüzgârlara karşı koşmamı,
Kanatlanıp göğe uçmamı,
Düşüp yere çarpmamı da doldur.
Biraz büküldüm belden
Eğilip güç aldım yerden.
Doldur dedim! Acılarımı da doldur,
Durdu…
Şart mıydı abey?
Zaten sepet ufak,
Yolun sonu tuzak, inat etme sen de bırak.
Doldur ulen! Dedim.
Hangi acı kalmış ki cesedinden ırak.
Kayıt Tarihi : 12.5.2021 01:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Barış Can Bıyıklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/05/12/doldur-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!