Yeniledim ellerimi,
Çizdim kağıda on parmağımı yeniden,
Kavuşturdum kollarımı,
Boş, nefessiz bağrımda,
Kapattım gözlerimi, dinledim evreni.
Yanan yüreğimi söndürmeden,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
evettttt...
çok duygusal bir şiirdi...bazen yüreğimize yüklenen acılar batırdıkça iğnelerini olgunlaşıyoruz galiba....ve dimdik durabiliyoruz aşk a.....
kutluyorum. dizeleri...
müzeyyen başkır
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta