Doldu Zaman Şiiri - Mehmet Çiftci

Doldu zaman nihayete erecek,
Bitmez zannedilen her şey bitiyor.
Göz gerçeği bundan sonra görecek,
Dönüşü olmayan kervan gidiyor.

Bahçelerde solar açan çiçekler,
Virane bahçeye dolar böcekler,
Giden yolcu neler neler açıklar,
Anlayana bu söylenen yetiyor.

Biraz önce seyreyleyen iki göz,
Ne alsa içine öğüten ağız,
Yok oldu hem acı hem de tatlı söz,
Susmayan ağızlar sözü tutuyor.

Yakışanı seçerek giyen beden,
Beyazlara büründü istemeden,
Ölüm varsa yaşanan telaş neden,
Kara toprak her gireni yutuyor.

Ne sevinci ne hüzünü var artık.
Yorgan değil üzeri toprak örtük,
Önemsemez ne sağlammış ne yırtık,
Edindiği yoldaş ona yetiyor.