Dolce Vita Şiiri - Gülay Yıldız

Gözlerin dinginliğini yitirir
Sessiz akşamların ıssız gölgelerinde...
Kalbin yorgun meleklerin nefesindedir artık
Ne sen sana yakın olanı sorgularsın
Ne de sana yakın olan seni senden uzaklaştırma çabasında
Yaşam, kördüğüm yumak
Yani siz ve ben, yaşam...
İşte bu iki kavram = hayat!
Siz ve Ben = Hayat!
Kaç madalyon ve onların toplam kaç yüzü?
Hepsi ayrı hesap, hepsi ayrı sorumluluk
Hepsi ayrı kin ve nefret yumağı
Yaşam, düşük bir hayalin üstüne çıkma çabası
Zor olanı aşacak tek insan senmişsin gibi
Üstüne yuvarlanan kayalara inat bir yaşam
Tek yakıtın, sahip olduğun tek yetin, sevgi.
Yüzünü güldüren,
Dans eden kelebeklerin kanatlarından
Seni boşluğa iten o güç
Sevgi...
Hayatın içinden çıkmış senle beni
Yanyana getirebilecek kadar güçlü bir yeti.
Sen ve ben... Sevgi...
Yaşadıklarımızı birer güç dağına çeviren
Seni ben, beni sen
Seni ve beni biz yapan
En büyük aşkın sönmemiş ateşi