"ne uslandı, ne dinlendi, ne durdu
birinden birine dolaştı gönül...
kendisi yoruldu, beni de yordu
gerekli gereksiz dalaştı gönül ...
ümit verdi, kendi umdu yıkmadı
zaman geçti diye aşktan bıkmadı
olur olmaz kurtizanla çıkmadı
kendiyle cehd etti güleşti gönül...
sevdiği duymadı sitem etse de
uzak yakın iklimlere gitse de
harcı alem yese, içse, yatsa da
ne bulduysa onu üleşti gönül..
kendi gördü , tarttı gönül kefesi
kendi oldu kendisinin efesi
sevgisi, sevdası, sedası, sesi
gönülden gönüle ulaştı gönül....
Kayıt Tarihi : 13.7.2024 03:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda", yeni dilde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "kara sevda " diye tesmiye edilir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)