Dolap Beygiri Şiiri - Adnan Büyüksoy

Gayemizden habersiz durmaksızın dolanır,
Ve dolap beygiri döner, bağ bahçeler sulanır.
Kapalıdır gözleri, bakmaz o tertibata,
Düşünüp te geçemez yer ile irtibata.
Yerden aldığı suyu tekrar veriyor yere,
Alçalmışsa kuyusu boşa döner bu kere.

Dolaptaki dişliler benzer hayat çarkına,
Su mu çıkar, hava mı? Varmıyoruz farkına.
Acaba insanlığın bu mudur vazifesi?
Gayeyi düşünmekte olmasın mı hissesi?
Acımadan zamana boşuna dönmek, yazık!
Hiç birimiz dünyaya çakmayacağız kazık.

Şu hayata sığışmaz hadsiz olan emeller,
Bilmeliyiz ki tutmaz harçsız olan temeller.
Öyleyse niçin varız? Sebebini bilelim,
Gaflet perdelerini gözümüzden silelim.

Mart–1967