Cennet toprağında biten çınarlar,
Saz olur dolanır ulu divanda,
Gönül ırmağında akan pınarlar,
Söz olur dolanır ulu divanda.
Sevgi deryasında yanan ışıklar,
Sözü manasında çalan aşıklar,
Dostta kapısını açan eşikler,
İz olur dolanır ulu divanda.
İnsan Kabesinde gezen erenler,
Kırklar meclisinde semah dönenler,
Hünkar dergahına ikrar verenler,
Yüz olur dolanır ulu divanda.
Kanberin sözünden ilham alanlar,
Bir gönül kırmadan hakkı bulanlar,
Ölümlü dünyada baki kalanlar,
Göz olur dolanır ulu divanda.
Kanber GÜRBÜZDAL
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta