Dolanır durursun Şiiri - Oktay Çekal

Dolanır durursun…

Mavi yolculuk gibi, uzağın gözyaşları,
Asla akmaz his olur, gönül seyahatinde,
Buruk bir göz göze gelme gibi, açıktan geçer,
Beklenen son umut kırpıntılarını da, götürür yanında…

Bu öyle bir ateş çemberi ki; kızgınlığında yanıp,
Sesinin kesildiği, melodilerin sustuğu,
Hayatın, gerçek çıldırmışlığıdır duyulan,
Yürekte hep kanayan, bir bitiş noktasıdır…

Gözler öyle masunlaşır ki; kıyamet günü kanar teninde,
Vurulmuş bir yaralı gibi, sevdiğidir yakan ruhunu,
İsyanların durağında iner, haykırır sessizce gün doğumuna,
Görünmeyen bir enerji sarar, her tarafta duygu gezinir…

Başıboş adımlar götürür, rastgele çıkmazlara,
Dinmeyen bir rüzgârın, ötelerine iterek…
Kayboluşun resmidir bu, görünmez görüntülerde,
Dolanır durursun, beyhude bir ömür…

Oktay ÇEKAL
29.01.2012-20.14