Dolanıklık*** Şiiri - Ercan Keskin

Dünyaları dolaşsam dönsem yine kapına
Altın varak atlaslar sersem şu yollarına
Yine beni kabul eder misin ey sevgili
Kolu kanadı kırık muhtaç olsam aşkına

Nereye gitsem geri döneceğim yer
Şefkatli yüreğindir inan bir ömre bedel
Yarama merhem olur şiirsel kelimeler
Ki ele güne karşı örter bin ayıbımı

Şiiri bıraksam tekrar seninle dönerim
Gurbet elde yar belki bu hayattan göçerim
Bir dizelik ömrü sana armağan ederim
Cümle alem öğrenir ben ölünce sırrımı

Düşlerimde çalkanır yaşanmamış mazimiz
En derin uykusunda sayıklanır istemsiz
Aşk aşk olalı beri gökyüzüne kaderimiz
Mutluluğa taşırken seninle muradımı

Kahırlara gebedir sensizliğim bir bilsen
Umarsız hastalığın belki de son evresi
Sen benim yanımda ister cismin ister gölgen
Ancak sen yoksan varlığımla keser bağımı

En zor zamanımızda tanıdık kendimizi
Ödün vermeksizin anladık birbirimizi
İyi insan ve iyi şair olmak hedefimizdi
Hiç kimse değiştiremezdi şiarımızı

Sen çok uzaklarda bana yakın olmasan da
Eşzamanlı etkileşiriz çünkü benzeriz
Aramızda parsek parsek mesafe bulunsa da
Yine severiz kimse bozamaz ahdımızı

İkimiz de şiire verdik yıllarımızı
İfade edebilmek için duygularımızı
İnsan olmamızın en erdemli yanını
Ortaya çıkarmak en büyük amacımızdı

Ne yaptıysak olmadı döndük dolaştık yine
Başladığımız yere geldik henüz sözün
Bittiği yerde değildik yazılacak şiirler
Yarım kalmış işler ve söylenecek söz vardı

Sen çok uzaklarda bana yakın olmasan da
Éşzamanlı etkileşiriz çünkü benzeriz
Aramızda parsek parsek mesafe bulunsa da
Yine severiz kimse bozamaz aramızı