kör karanlığında gecenin
bilinmeyenli sorun sancıları
tüy denli yeğin sessizliğin
dilimlenmiş bitmez acıları
eli kolu bağlı tutuklu gibi
dolan karanlığın koynunda
kaçandı senden önce
istenmedik sevgiler
uçandıbenden gence
istendikte övgüler
git deniyor yüreğim almıyor
dolan karanlığın koynunda
sensizliğin iklimlerine
alışmak istedim çoğu kez
beceremedim gel gitlerde
kararsızlığın başı neden ez
dol istemiştim yüreğime
dolan karanlığın koynunda
kollarımı uzatım düşlerimde
koşarak geliyordun yavaşça
hıçkırarak uyanıyordum yine
kollarım havada asılı boşça
gözyaşlarım sicimlerde
dolan karanlığın koynunda
310109 denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 1.2.2009 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!