Dolambaç Şiiri - Ercan Keskin

İyi dinle sesini
Derinliklerinden
Gelen boşluğun
Bilisiz esrikliğini
Duyacaksın...
Yetkin ağızlardan
Dökülen dizeler
Ağdalı akarmış…
Yitik sevdaların
Varoşlarında
Yoksul ve yalnız
Aşk hecesiyim…
Ah o sarı ışıklar
Tozlu lambalardan
Sarkan yıldız gibidirler
Soğuk duvarları
Ve de ölgün sokakları
Aydınlatır…

Yağmur sonrası
O Islak ışıkların
Üzerine basarak
Neyi kimi arıyorum…
Güya ben
Gece körü caddelerde
Kara deliklerden
Sonsuza akıyorum
Hangi evrenden nasıl
Çıkacağım belli değil
Ben o ben olmayacağım artık
Orası kesin…
Bir yanılgının peşinden
Sürüklenen hayatlar
Yanılsamalar… Yanılsamalar
Doğayı anlamak için
Açılan pencerelerden düşen
Sorgulayan bakışlar
Makro ve mikro yaklaşımlar
Beynin dolambaçlarında
Dolaşan kelimeler
Galiba en doğal olanı
Kendimizden yola çıkmak
Bize ait olandan başlamak