Döl Şiiri - Erdal Çoban

Dondurulmuş
Hayvan
Yiyecek
İnsan
Buzu çözülsün diye kalbimin
Ask a geldim
Son durakta uyanan
Tek ayak havada tahta önünde cezaya duran sevgiler derdindeyim
Hani mis gibi domates kokmaz ya elin
Tarla ve toprak geçmez özüne
Mış gibidir tadı, kokusu
Olma
Mış gibiyiz
Tohumumdan çalmış babam
Dokuz ay kafası güzel gezmiş anan
Ben biraz erken
Sen doğmayı unutan
İsraf edilmiş döller gibiyiz...