Ey Sevgili…
Elde var hiç demiştin giderken. Ama bende mi suç? Yoksa yanmış, yıkılmış bedenimde mi? Taşıyamadım bu sevdayı. Kabul ediyorum. O kadar çok sevdim ki seni… O kadar çok özledim ki… Ayrılığın kıskançlıklarla büyüdü, beslendi…
Taşıyamadım bu sevdayı. Şimdi çok daha iyi anlayabiliyorum. Üçüncü şahıs oldum, kendimle ve bedenimle. Seni senden çok sever oldum. Geceler boyu, seni sevmekten, özlemekten kahroldum…
Kahrolmanın resmini yaparken gözyaşlarımın iziyle hiç gülmeyen yüzüme; ellerim titredi yalnızlıklarda.. Boşlukları doldurdu, sardı sarmaladı çığlıklarım. Yankısı sensizlik oldum korkularımın.
Tamamını Oku
