Dokuzuncu Köy Şiiri - Sevda Doğan Karakaş 2

Değil herşey artık gülle gülistan
Görmüyor gözleri,bağlayanlar var
Doğmamış yetimle her gün borçlanan
Her gece sessizce ağlayanlar var

Elhamdülillah deyip başlarız güne
Dokunmayan yılan yaşasın ona
Ahirette sanki hesap tek bana
Bu halkın hakkını paylayanlar var

Hayal kurmak bize artık çok uzak
Görünen başkadır aslıysa tuzak
Gardaş bu yasaklar hep bize yasak
Bodrum'da denizi boylayanlar var

Yurduma göz diken olmasın ancak
İçimizde bitmez hainle kancık
Garibi işsizken zengin koruncak
Zevk sefayla gönlü eğleyenler var

Kızılırmak duysa yürek narımı
Söndürmez o Fırat, bu çığlığımı
Tükenecek birgün akan yağlığı
Birbirini bolca yağlayanlar var

Bitirir insanı nefretle kibir
Hep bana diyenler sizede sabır
Doldurun akarken musluklardan kir
Nasılsa cahilce oylayanlar var

Sözlerim incitmez umarım sizi
Koltuğu kapanda olmuyor sızı
Düşünen yok gardaş netsinler bizi
Hamili yakını soylayanlar var

Kim gelirse gelsin başa değişmez
Bu devran böyledir haşa değişmez
A,B,C farketmez kişi değişmez
Bunlardan rant çıkar sağlayanlar var

Doğru söyleyeni kovarlar belki,
Yedi ceddimede söverler belki,
Şiir yüreğimi budarlar belki,
Doğru budur diye çağlayanlar var.

Sevda Doğan Karakaş